Τα trigger point χωρίζονται σε κατηγορίες;

Καταρχάς θα πρέπει να διευκρινίσουμε, πως η δημιουργία και παρουσία αυτών των σημείων πυροδότησης είναι μια φυσιολογική διαδικασία. Έτσι ακόμα και τα άτομα που δεν έχουν κάποια παθολογικά συμπτώματα, σίγουρα έχουν trigger points, τα οποία είναι ανενεργά. Έτσι μπορούμε να πούμε πως τα σημεία αυτά χωρίζονται σε ενεργά και ανενεργά

Ενεργά trigger point : Είναι επώδυνα σημεία με εμφανή συμπτωματολογία μετά από συμπίεση που μπορεί να συνοψιστεί σε άλγος, αισθητηριακά μουδιάσματα και αλλαγές της στάσης/θέσης σε ανταλγικά μοντέλα (θέσεις όπου περιορίζεται ο πόνος). Ο τρόπος ενεργοποίησης δεν έχει τεκμηριωθεί ερευνητικά. Εμπειρικά μπορούμε να πούμε ότι ενεργοποιούνται μετά από μυϊκό τραυματισμό, κακή στάση, υπέρχρηση, λάθος εμβιομηχανική στάση ή κίνηση(π.χ. σε ένα άθλημα ή την εργασία), επανάληψη συγκεκριμένης κίνησης για μεγάλο χρονικό διάστημα ή απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Το χαρακτηριστικό είναι πως ακόμα και μετά από καιρό, ακόμα και στην ανάπαυση, παραμένουν ενοχλητικά και επώδυνα.

Ανενεργά trigger point : Εδώ πρόκειται για μυοπεριτοναϊκά σημεία που είτε σχηματίστηκαν αλλά δεν έδωσαν ποτέ συμπτώματα είτε αντιμετωπίστηκαν ανεπαρκώς κατά το παρελθόν και έχουν την τάση επανεμφάνισης. Κάποιες φορές μπορεί να προκαλούν έναν μικρό περιορισμό κίνησης λόγω της ”μνήμης” του νευρικού συστήματος και για λόγους προστασίας από νέα ενεργοποίηση και επανατραυματισμό.

Trigger point και συμπτώματα

Τοπικός πόνος ο οποίος γίνεται σχεδόν αφόρητος κατά την έντονη συμπίεση ή κατά την απότομη κίνηση. Είναι εντοπισμένος στο μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότησης, οπότε έχει και σαφή κατανομή πόνου

Προβαλλόμενος πόνος όπου κατά τη συμπίεση, το επώδυνο σύμπτωμα εκδηλώνεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή. Π.χ. μπορεί να πιέσουμε ένα σημείο στον τραπεζοειδή μυ και ο πόνος να γίνει αντιληπτός στην κεφαλή

Διαταραχές ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας όπου ο πόνος είναι τόσο έντονος που προκαλεί ζαλάδες, έντονο πονοκέφαλο ή ακόμα και μουδιάσματα ή διαταραχές στον ύπνο

Trigger point και διάγνωση

Κλινικά δεν διατίθενται ευρέως διαδεδομένες απεικονιστικές μέθοδοι για την διάγνωση προβλημάτων που σχετίζονται με τα trigger point. Οπότε η συσχέτιση των συμπτωμάτων με τα συγκεκριμένα επώδυνα σημεία πυροδότησης γίνεται από κλινικό θεραπευτή του κέντρου μας, ο οποίος θα χρησιμοποιήσει στοιχεία που προκύπτουν από τη συνέντευξη και την φυσική αξιολόγηση του ασθενή. Η στοχευμένη ψηλάφηση αποτελεί κομβικό σημείο της φυσικής αξιολόγησης. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί πως δεν κατατάσσονται όλα τα επώδυνα σημεία ψηλάφησης στο ανθρώπινο σώμα ως trigger point. Άλλες ανατομικές δομές, όπως νεύρα, αγγεία και οστά, μπορούν να είναι ευαισθητοποιημένες και να παραπέμπουν λανθασμένα στην ύπαρξη μυοπεριτονιακών σημείων πυροδότησης. Αυτή η παράμετρος είναι εξαιρετικά σημαντική σε σχέση με την επιλογή των καταλληλότερων και ασφαλέστερων θεραπευτικών επιλογών. Παράλληλα, έχει φανεί πως trigger point συνυπάρχουν ή ακόμα και ευαισθητοποιούνται σε καταστάσεις κακώσεων άλλων μυοσκελετικών ανατομικών δομών ή βλαβών εσωτερικών οργάνων. Κατά αυτό τον τρόπο η συνολική θεραπευτική αξιολόγηση και η ακριβής ιατρική διάγνωση αποτελούν σημαντικές παραμέτρους για τον καταλληλότερο θεραπευτικό σχεδιασμό. Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα του ασθενή προέρχονται κυρίως από το μυοπεριτονιακό σύστημα, η περίπτωση αναφέρεται ως πρωτογενές μυοπεριτονιακό σύνδρομο. Αντίστοιχα σε περιπτώσεις όπου η μυοπεριτονιακή δυσλειτουργία συνυπάρχει ή είναι αποτέλεσμα ενός άλλου ορθοπεδικού ή σπλαχνικού προβλήματος, η ύπαρξη ενεργών ΜΣΠΠ περιγράφεται υπό τον όρο του δευτερογενούς μυοπεριτονιακού συνδρόμου. Η θεραπεία που στοχεύει στο μυοπεριτονιακό σύστημα μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του πόνου και στις δυο κατηγορίες ασθενών.

Trigger points και Θεραπεία

Η θεραπεία των trigger point στο κέντρο μας είναι απολύτως εφικτή. Διαθέτουμε ειδικά εκπαιδευμένους θεραπευτές στις τεχνικές μαλακών μορίων ISTM Μyofascial Release, καθώς και στις τεχνικές διαστρέβλωσης της περιτονίας. Η θεραπευτική διαδικασία χωρίζεται σε άμεση πάνω στα trigger point και έμμεση όπου γίνεται διαχείριση του εκλυτικού παράγοντα ενεργοποίησης. Άμεση θεραπεία: Τεχνικές άμεσης θεραπείας περιλαμβάνουν τη δια χειρός διαχείριση των trigger point, την εισαγωγή ξηρής βελόνας, καθώς και τη χρήση εξοπλισμού φυσικών μέσων.

Συχνοί στόχοι τεχνικών περιτονίας είναι η αύξηση του εύρους κίνησης των μαλακών μορίων, καθώς και η εξομάλυνση της ολίσθησης μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση η θεραπεία που στοχεύει στο μυοπεριτονιακό σύστημα αποτελεί τμήμα της συλλογιστικής του κλινικού μας θεραπευτή. Μεταξύ άλλων θα πρέπει να απαντηθούν ερωτήματα που σχετίζονται με τον λόγο ευαισθητοποίησης των μυοπεριτονιακών δομών, την ύπαρξη παράπλευρων προβλημάτων, τις στρατηγικές διαχείρισης του πόνου και της δυσλειτουργίας.
Έμμεση θεραπεία: Εμπειρικά οι τεχνικές άμεσης θεραπείας έχουν τη δυνατότητα άμεσης βελτίωσης των συμπτωμάτων ειδικά στην περίπτωση του πρωτογενούς μυοπεριτονιακού συνδρόμου. Παρόλα αυτά, τα συμπτώματα μπορούν να επανεμφανιστούν εφόσον οι αιτιολογικοί παράγοντες δεν έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Οπότε θα πρέπει να αναζητούνται οι παράμετροι που θα περιορίσουν το πρόβλημα και θα εμποδίσουν την επανεμφάνιση του, συχνά μέσα από τη συμβουλευτική, την εργονομία, τη βελτίωση της στάσης, τη φυσική δραστηριοποίηση και το σχεδιασμό εξατομικευμένων προγραμμάτων άσκησης.