Μορφές θλάσεων

• 1ου βαθμού: απλή διάταση “τράβηγμα” των μυϊκών ινών, πόνος, εκτέλεση της άσκησης μυός
• 2ου βαθμού: μερική ρήξη μυϊκών ινών, σπασμούς, αιμάτωμα, οίδημα
• 3ου βαθμού: πλήρης ρήξη του μυός, εκτεταμένο αιμάτωμα, κατάργηση κινητικότητάς του

Φάσεις αποκατάστασης

Οι επαγγελματίες που ασχολούνται με την ε αποκατάσταση του τραυματισμού και την επαναφορά της φυσικής κατάστασης πρέπει να εξετάζουν εξίσου την υποκειμενική αντίδραση του αθλητή στον τραυματισμό με τους φυσιολογικούς μηχανισμούς της θεραπείας ιστού. Και οι δύο είναι ουσιαστικοί για την επιστροφή στη βέλτιστη απόδοση. Η διαδικασία επιστροφής στην δραστηριότητα μετά από τον τραυματισμό περιλαμβάνει τη θεραπεία των τραυματισμένων ιστών, την προετοιμασία αυτών στην φυσιολογική λειτουργία, και τη χρήση κατάλληλων τεχνικών για να μεγιστοποιηθεί η αποκατάσταση και η επαναφορά. Ενώ ο στόχος είναι η γρήγορη επαναφορά στη δραστηριότητα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι κάθε αθλητής αποκρίνεται διαφορετικά στον τραυματισμό και προχωρεί έτσι μεμονωμένα κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης.

Φάση φλεγμονής

Ο στόχος της θεραπείας κατά τη διάρκεια της φάσης-φλεγμονής, είναι να αποτραπεί νέα ρήξη ή υποτροπή του ιστού. 1-4 ημέρες, είναι ένα στάδιο απαραίτητο για την κινητοποίηση του οργανισμού, και για περιορισμένη αιμάτωση στην τραυματισμένη περιοχή. Αν και η φλεγμονή προκαλεί πόνο, πρήξιμο και κοκκίνισμα, λειτουργεί σαν συναγερμός στον οργανισμό, βοηθώντας τον στο ξεκίνημα της διαδικασίας επούλωσης.

Φάση ανακατασκευής

Ο στόχος της θεραπείας κατά τη διάρκεια της φάσης επισκευής είναι να προληφθεί η υπερβολική ατροφία μυών και ο αρθρικός εκφυλισμός της τραυματισμένης περιοχής. Για να προστατευτούν οι νέες, σχετικά αδύνατες ίνες κολλαγόνων, η ενεργός, επίμονη άσκηση στο τραυματισμένο ιστό πρέπει να αποφευχθεί. Είναι απαραίτητη η δημιουργία ουλώδους ιστού, διότι γίνεται καλύτερη επούλωση, και στόχος της είναι η αποφυγή καθυστέρησης της επούλωσης.

Η αποκατάστασης της ιδιοδεκτικότητας, είναι το κύριο μέλημα αυτής της φάσης

Η ιδιοδεκτικότητα, είναι η δυνατότητα του μυός να ανταποκριθεί στις ανώμαλες θέσεις και καταστάσεις. Παραδείγματος χάριν, κατά το τρέξιμο σε μια ανώμαλη επιφάνεια, οι αθλητές ανώμαλου δρόμου χρειάζεται τα κάτω άκρα τους, ειδικά οι αστράγαλοι , να προσαρμόζονται στο έδαφος για να αποτρέψουν τις πτώσεις και τους τραυματισμούς . Αυτή η δυνατότητα του «ρυθμίζειν» είναι η ιδιοδεκτικότητα. Μετά από έναν τραυματισμό, η ιδιοδεκτικότητα, όπως η δύναμη και η ευελιξία, είναι συνήθως εξασθενισμένη. Συγκεκριμένοι τύποι ασκήσεων, υπάρχουν για να βελτιώσουν την αίσθηση της θέσης μετά από τον τραυματισμό.

Φάση της αναδιαμόρφωσης

Η βελτιστοποίηση της λειτουργίας ιστού, είναι ο αρχικός στόχος σε αυτή την τελική φάση θεραπείας.

Είδη ασκήσεων κατά τη διάρκεια της φάσης της αναδιαμόρφωσης:

Οι ασκήσεις αποκατάστασης, πρέπει να λειτουργούν έτσι ώστε να διευκολύνουν την επιστροφή στον ανταγωνιστικό αθλητισμό (πρωταθλητισμό). Παραδείγματα λειτουργικής εξάσκησης – εκγύμνασης περιλαμβάνουν την ενδυνάμωση σε συγκεκριμένη – γωνία της άρθρωσης, δραστηριότητα μυών σε συγκεκριμένη ταχύτητα, τις ασκήσεις κλειστών κινητικών αλυσίδων και τις ασκήσεις με σκοπό να ενισχύσουν περαιτέρω την ιδιοδεκτικότητα. Η ενδυνάμωση, θα πρέπει να «μετακινείται» από τις γενικές ασκήσεις στις πιο αθλητικά – συγκεκριμένες ασκήσεις δηλαδή, σχεδιασμένες να εξομοιώνουν τις κοινές κινήσεις του δεδομένου σπορ.

Φάση ωρίμανσης

Είναι μία μακροχρόνια διαδικασία. Ο ιστός σταδιακά επανακτά φυσιολογική εμφάνιση και λειτουργικότητα.

Αιακού & Πρωτεσιλάου, 13122 Ίλιον.

info@physioanalysis.gr

210 26 15 266

Εγγραφείτε στο newsletter
μας για να ενημερώνεστε
για τα τελευταία νέα

Ποιοί είμαστε

Θέσεις Εργασίας

Όροι & Προϋποθέσεις